امروز و این هفته بنام کودکان نامگذاری شده ؛ اما بنظر می آید: هر روزی که دل کودکی شاد شود و احساس امنیت و آرامش را تجربه کند آن روز ، روز کودک است . ما بزرگتر ها وقتی به دنیای شفاف و پر از صداقت کودکان ورود میکنیم بی شک لذتی را تجربه می کنیم که شبیه هیچ حسی در دیگر ابعاد زندگیمان نیست . کودک یعنی نگاهِ محبت آمیز ، کودک یعنی نمایشِ هر آنچه در درون او میگذرد به وضوح و بدون اغراق، کودک یعنی ارائه ی خودِ واقعی مان . کودکان سر مشق خوبی برای پاکسازی روحمان از آشفتگی روزمره و تلخ کامی های زندگی هستند . کودک یعنی همین لحظه و همین حالا زندگی را زندگی کردن . از دریچه ی نگاه پاک کودکان دنیا را نگریستن زندگی را دوستداشتنی تر میکند. روزی که کودکی غمگین یا مضطرب باشد خدای درون آن کودک نیز غمگین میشود چرا که کودکان لبخند خداوند در روی زمین هستند . آرامش، صبر ، مهربانی و همزاد پنداری برای ارتباط موثر با روح لطیف و پاکزادِ کودکان حائز اهمیت زیادی است. کودکان قلب تپنده ی آینده یک جامعه هستند ، برای خوش قلب شدن آینده ی ایران عزیزمان باید حالِ کودکان مان خوب باشد ، آینده از آنِ شکوفه های درختِ ایران زمین است ، خدا کند باغبان های خوبی برای این شکوفه ها باشیم و راه درست و مطمئن را به آنها نشان دهیم . درست بودنِ هر انسانی در بزرگسالی از کودکیِ او نشأت میگیرد. چه بسا که این رسالت برعهده ی ما بزرگترها است که باید به نحو احسن رسالت مان را به سرانجام برسانیم . کودکان در هرکجا که باشند ، فارغ از رنگ و نژاد و ملیت، پاک سرشتند و این پاکی از بدو تولد با همه ی افراد همراه است ، چه بسا در طول سفر زندگی گاهی این سرشت زیبا خدشه دار میشود ،به دلایل متعددی از جمله راهنمای نامناسب و روش های پرورش اشتباه و… کودکانمان را گرامی بداریم و راه را برایشان هموار کنیم. روز جهانی کودک مبارک .