سفر به جزیره بوموسی تسهیل شده و برای سفر به این جزیره دیگر نیاز به معرفی نامه و تایید فرمانداری نیست.

پیش از این افراد برای سفر به جزیره بوموسی در خلیج فارس باید معرف بومی داشته یا اینکه مجوز سفر از فرمانداری یا استانداری هرمزگان اخذ می‌کردند

اما دیگر نیازی به استعلام و معرف و دعوتنامه نیست و بوموسی پذیرای تمامی هموطنان‌مان از گوشه و کنار ایران عزیز بوده و مشوق‌هایی که برای بوموسی درنظر گرفته شده حاکی از تحقق یک رونق سرزمینی و آینده‌ای روشن برای این جزیره ایرانی است.

جزیره کوچک ابوموسی با مساحت ۱۲ کیلومتر مربعی‌اش، آخرین نقطه خاک ایران در خلیج فارس و یکی از استراتژیک‌ترین جزایر جنوب کشور است. بسیاری از مورخان و جغرافی‌نویسان ایرانی و اسلامی مانند طبری، مسعودی، ابن حوقل، یعقوبی و مقدسی در آثارشان به نام این جزیره اشاره کرده‌اند.

در روزگاران دور، این جزیره را با نام فارسی «بوموسو» می‌شناختند. بوموسو واژه‌ای است تشکیل شده از دو بخش «بوم» به معنی سرزمین و «سُو» به معنی سُوز یا همان سبز. در واقع جزیره ابوموسی به «سرزمین سبز» شهرت داشت و از قدیم یکی از خوش‌ آب‌وهواترین مناطق خلیج‌فارس بوده است. به مرور نام ابوموسی به بوموسی و سپس، ابوموسی تغییر یافت.

از سال ۱۹۰۸ تا ۱۹۷۱، خاک ابوموسی به همراه تنب بزرگ و تنب کوچک به اشغال دولت بریتانیا درآمد اما پس از حدود ۷۰ سال، با مقاومت و شکایت‌های متعدد دولت وقت ایران علیه اشغالگری انگلیس سرانجام در آذر ماه ۱۳۵۰ این سه جزیره به ایران برگردانده شدند.

ابوموسی، این سرزمین کهن، با وجود پشت سر گذاشتن تلاطم‌های بسیار، هنوز گرما و صمیمیت خاک خود را حفظ کرده و یکی از دیدنی‌ترین جزایر ایران به شمار می‌رود.